Καθαρισμός όλων των μέσων σίτισης που χρησιμοποιούνται για την τροφοδότηση των μελισσών

Η παροχή τροφής στα μελίσσια είναι μια διαδικασία που με τον καιρό η συχνότητά της αυξάνεται λόγω της κλιματικής αλλαγής και ορισμένες φορές τον χρόνο γίνεται πιο εντατική, όπως αρχές της άνοιξης, μέσα και τέλος καλοκαιριού. Ο μελισσοκόμος για να μπορεί να εξυπηρετεί τον σκοπό αυτό, χρησιμοποιεί τροφοδότες είτε του εμπορίου είτε αυτοσχέδιες. Με αυτόν τον τρόπο καλύπτει τις ανάγκες των μελισσών του, τοποθετώντας πρόσθετη τροφή υγρής ή στέρεης μορφής μέσα στην κυψέλη. Οι τροφοδότες ανήκουν στον μελισσοκομικό εξοπλισμό και όπως γίνεται και με τα υπόλοιπα υλικά της κυψέλης έτσι και αυτό χρειάζεται να διατηρείται καθαρό. Η μη τήρηση της ορθής υγιεινής, δημιουργεί εστία αναπαραγωγής από μούχλα, βακτήρια και άλλους ρύπους που μπορούν να διαταράξουν την υγεία των μελισσών.

Για την προστασία τους από μικροοργανισμούς και επιμολύνσεις που μπορούν να οδηγήσουν στην αποδυνάμωση και στη μετάδοση ασθενειών είναι σημαντικό να τηρούνται οι παρακάτω κανόνες.

Τα υπολείμματα μελισσοτροφών που δεν καταναλώθηκαν και παραμένουν στους τροφοδότες για αρκετό καιρό πρέπει να απομακρύνονται από το εσωτερικό της κυψέλης και να καταστρέφονται. Η υγρή τροφή όπως το σιρόπι είναι πιο επιρρεπής στην διατήρησή τους και μπορούν εύκολα να χαλάσουν. Ιδιαίτερα σε ζεστές και υγρές συνθήκες, μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη μούχλας και ζύμωσης. Ο λόγος που τα διαλύματα ζάχαρης παρουσιάζουν μεγαλύτερη ευαισθησία είναι γιατί παραμένουν για μεγάλες περιόδους σε ζεστούς μήνες μέσα στη κυψέλη (αν δεν αφομοιωθεί γρήγορα) και γιατί οι φυσικές ζύμες αρχίζουν να διασπούν τα σάκχαρα, οδηγώντας σε ζύμωση. Το σιρόπι που έχει υποστεί ζύμωση δεν είναι μόνο δυσάρεστο για τις μέλισσες, αλλά μπορεί να προκαλέσει πεπτικά προβλήματα που αποδυναμώνουν το ίδιο το μελίσσι. Η ζύμωση παράγει ουσίες που σε σημαντικές ποσότητες μπορεί να γίνουν τοξικές για τις μέλισσες. Για να αποτραπεί αυτή η κατάσταση είναι σημαντικό όλοι οι τροφοδότες να πλένονται μετά την χρήση τους και τα υπολείμματα να απομακρύνονται μακριά από το μελισσοκομείο προκειμένου να αποφευχθεί λεηλασία και μετάδοση ασθενειών.

Στη διαδικασία της αφαίρεσης των υπολειμμάτων, εάν ο τροφοδότης περιείχε σιρόπι ζάχαρης, θα πρέπει να ξεπλυθεί με ζεστό νερό για να διαλυθούν τα κολλώδη στοιχεία ή με ένα ήπιο απορρυπαντικό για βαθύτερο καθαρισμό. Σε περίπτωση που χρησιμοποιήσετε ήπιο καθαριστικό είναι σημαντικό να το ξεπλύνετε καλά προκειμένου να διασφαλίσετε ότι δεν θα παραμείνει σαπούνι. Για όσους προτιμούν μια πιο φυσική προσέγγιση, ένα αραιωμένο διάλυμα ξιδιού μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ασφαλές και αποτελεσματικό καθαριστικό. Η συχνότητα του καθαρισμού των τροφοδοτών εξαρτάται από το πόσο συχνά ταΐζετε τα μελίσσια σας. Σε περιόδους τακτικής τροφοδοσίας, που είναι απαραίτητη η συμπληρωματική τροφή, οι ταΐστρες θα πρέπει να καθαρίζονται όταν στο εσωτερικό τους υπάρχουν νεκρές μέλισσες μετά από κάθε γέμισμα. Εάν ένας τροφοδότης παραμείνει έξω για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να χρησιμοποιείται, πάλι θα πρέπει να ελέγχεται και να καθαρίζεται πριν χρησιμοποιηθεί ξανά. Ακόμα κι αν δεν υπάρχουν ορατά σημάδια μούχλας ή ζύμωσης, τα μικροσκοπικά βακτήρια και οι μύκητες θα μπορούσαν να εξακολουθούν να υπάρχουν, θέτοντας  σε κίνδυνο την υγεία των μελισσών. Συμπερασματικά, ακολουθώντας τακτικούς καθαρισμούς μετά την χρήση τους, χρησιμοποιώντας ασφαλή καθαριστικά μέσα και αποθηκεύοντας σωστά τις ταΐστρες, μπορείτε να βελτιώσετε την υγεία και την μακροζωία των κυψελών σας.