Niszczenie rodzin lub całych pasiek z potwierdzonym zakażeniem zgnilcem amerykańskim (AFB)

Urzędowy lekarz weterynarii potwierdza wystąpienie choroby na podstawie wyników laboratoryjnego badania próbek czerwiu pobranego z podejrzanej pasieki. W Polsce niedozwolone jest stosowanie antybiotyków w leczeniu zgnilca amerykańskiego. Istnieje pilne ostrzeżenie przed niedozwolonym stosowaniem antybiotyków ze względu na znaczne ryzyko (np. pozostałości antybiotyków w miodzie, nierozpoznane rozprzestrzenianie się choroby) i możliwe kary ze strony organów nadzoru. Miód zawierający pozostałości antybiotyków nie może być sprzedawany jako żywność lub pasza dla zwierząt. W Polsce dopuszczalne są trzy sposoby walki ze zgnilcem amerykańskim:

1. spalenie pnia pszczelego (pszczół wraz gniazdem i ulem) po uprzednim zabiciu pszczół, lub

2. spalenie rodziny pszczelej i jej gniazda po uprzednim zabiciu pszczół, lub

3. przesiedlenie (pojedyncze lub podwójne) pszczół z chorej rodziny (uzdrawianie pszczół) i spalenie jej gniazda

Najczęściej stosowaną praktyką jest przesiedlanie pszczół, jednak w ciężkich przypadkach likwiduje się je. Jeśli ule są bardzo stare lub z innych powodów nie nadają się do dezynfekcji, również muszą zostać zniszczone.

Przed spaleniem rodziny pszczelej odymia się ją kłębami siarki spalanej w podkurzaczu dopóki wszystkie pszczoły wewnątrz ula nie umrą.

Wszystkie procedury likwidacji muszą być nadzorowane przez Inspekcję Weterynaryjną, a spalanie rodzin i sprzętu także przez straż pożarną. Jeśli ule przeznaczone do utylizacji są z tworzyw sztucznych, oddaje się je do zakładów utylizacji, gdyż nie możemy ich po prostu spalić ze względu na zanieczyszczenie środowiska.

Sprzęt i narzędzia nieprzeznaczone do spalenia czy utylizacji należy odpowiednio zdezynfekować.

W pierwszej kolejności zaleca się wstępne czyszczenie mechaniczne sprzętu: wymaga to rękawic roboczych, koszy na śmieci, worka na śmieci i narzędzi do skrobania (np. dłuta, noża). Zeskrobany wosk i propolis przeznacza się do spalenia.

Wosk z plastrów sterylizuje się przez 30 minut w temperaturze 121°C, w ciśnieniu 0,1 MPa (w autoklawie). Jeśli nie mamy takiego w naszej pasiece, można go oddać do skupu, gdzie na kolejnych etapach produkcji u producenta węzy zostanie on poddany autoklawowaniu.

Po wstępnym oczyszczeniu mechanicznym, do dezynfekcji narzędzi pszczelarskich i materiałów drewnianych można zastosować dezynfekcję termiczną. Do tego celu nadają się ręczne palniki lub urządzenie palne podłączone do butli gazowej. Celem jest skrupulatne podpalenie sprzętu palnikiem: odpowiednia dezynfekcja jest osiągana, gdy tylko drewno nabierze lekkiego przebarwienia. Bardzo ważne jest zapewnienie bezpiecznego otoczenia gdyż występuje zwiększone ryzyko pożaru podczas procesu opalania. Metoda ta jest szczególnie zalecana w przypadku mniejszych pasiek o ograniczonej przestrzeni, ponieważ można ją wdrożyć bez szeroko zakrojonych przygotowań.

Pozostałe elementy nienadające się do dezynfekcji termicznej dezynfekujemy 1% roztworem podchlorynu sodu przez 20 minut.